Tom Boonen op de massagetafel
''Ze gaan letterlijk en figuurlijk uit de kleren voor mij. En dan kan ik daar mijn ding mee doen.’’
Dit is niet ‘de vieze man’ uit Van Kooten en De Bie. Dit is niet Berlusconi op een van zijn bunga bunga-feestjes. En dit is ook niet Erik-Jan van Groningse studentenvereniging Vindicat met de introductie van opnieuw een banga lijst. Dit is een quote uit een van de mooiste fragmenten van Holland Sport: Tom Boonen op de massagetafel. Een quote die op zichzelf veel vraagtekens zal krijgen, maar volledig in zijn context geplaatst is het een uitspraak om je vingers bij af te likken.
Deze video van 139 seconden is hét voorbeeld van simpel doch sensueel beeldmateriaal, het voorspel van het voorspel. Daarom zal ik u meenemen door deze massagesessie van een volleerd masseur en wielrenner Tom Boonen.
00:00-00:25 Een klodder massagecrème die egaal verdeeld wordt over de twee ervaren handen, de instrumenten van de masseur. Zodra er een wellustig muziekje begint knalt de masseur er meteen in.
‘’Masseren? Dat is kijken met de handen.’’
Een uitspraak waar je onmiddellijk een literaire erectie van krijgt. En dan beginnen zijn handen zich voort te bewegen over de gladde, geschoren en vooral gespierde benen van Tom Boonen. Jaloersmakend, hoe zijn handen zich van kuit naar bovenbeen en weer terug naar de kuit verplaatsen. Ik kan alleen maar hopen dat mijn vriendin ooit dit niveau van manuele expertise kan bereiken.
00:26-01:06 Voor het eerst krijgen we de masseur in beeld. Een simpele Belg, maar ook de gelukkigste man op aarde, omdat hij zich mag ontfermen over de goddelijke benen van Tom Boonen. Of zoals hij zelf zegt:
‘’Zulke benen. Dat is kunst. Gekapt met hamer en beitel van Michelangelo. Om dit te overwinnen. Als ge u kunt uitleven op de benen van Tom Boonen? Dat is mooi.’’
Tijdens dit shot kijkt Tom Boonen ons ook eventjes aan met zijn zwoele blik, de George Clooney van de wielerwereld, waar elke vrouw wel eens het bed mee zou willen delen. Jammer voor Tom dat er in de wielerwereld niet zoveel lekkere wijven te vinden zijn, maar voornamelijk bejaarde behaarde Belgen.
01:07-01:45 Terwijl de masseur zich voor de volle 100% focust op de linkerbil van Tom Boonen, als een artiest die zijn geniale kunstwerk onderhoudt, gaat hij verder:
‘’Het is ook zo dat je met bepaalde renners een heel sterke mooie band opbouwt, waardoor je bijna alles weet van mekaar. Omdat je alleen bent. Die renners gaan letterlijk en figuurlijk uit de kleren voor mij. En dan kan ik daar mijn ding meedoen.’’
Normaal zou deze passage mij angst doen inboezemen, maar na anderhalve minuut in deze sensuele setting zou ik het niet beter kunnen verwoorden, een soort onschuldige viezigheid, en toch op een of andere manier romantisch.
01:46-02:19 ‘’Je draagt je steentje bij tot het resultaat van de ploeg. Je helpt die mensen herstellen voor de dag nadien. Dat geeft een heel grote voldoening.’’
Een prachtige beschrijving van de voldoening voor de man achter de schermen. Waar zou Sven Kramer zijn zonder de man die zijn schaatsen slijpt? Waar zou Tom Dumoulin zijn zonder de man bij wie hij zijn lunchpakket grijpt? En waar zou Tom Boonen zijn zonder de man die in zijn spieren grijpt?
Met een laatste schudpartij op het linker bovenbeen van Tom is het dan toch opeens gedaan, maar niet voordat de masseur een laatste prikkel plaatst:
‘’Jullie hebben echt geluk gehad. Dat je zo’n brave Tom Boonen mogen filmen hebt.’’
Verwondering neemt mij over, terwijl we in het laatste shot Tom Boonen in zijn ondergoed zien weglopen. Hoe zou zo’n massagesessie er dan normaal uit hebben gezien zonder camera’s? Lang duurt het niet, Youtube autoplay stuurt mij al door naar de volgende video van Holland Sport: Ruud van Nistelrooij bij de barbier in Madrid, maar liefst tien minuten en zevenentwintig seconden aan beeldmateriaal. Ik ben intens gelukkig.