Een ode aan Jeu de boules
Nog geen jaar geleden hebben ik en drie vrienden uit Maastricht de fictieve Jeu de boules club 'de Tireerberen' opgericht. Wat we dusver hebben bereikt als jongerencollectief?
Een Instagramaccount
Een website vol uitgebreide nabeschouwingen
De renovatie van een oud Jeu de boules veld
Maar uiteraard is onze grootste missie om Jeu de boules populair te maken bij zowel jong als oud, vandaar deze ode aan dit fantastische spelletje, de reden waarom ik Jeu de boules speel. Veel mensen in Nederland hebben een verkeerd beeld van Jeu de boules. Oude mensen die met andere oude mensen metalen ballen zo dicht mogelijk bij een houten balletje proberen te gooien enkel en alleen om te ontkomen aan die bodemloze put genaamd eenzaamheid, om die eindeloze lange dagen iets draaglijker te maken, óf om zich weer enigszins jong te voelen. Maar ik ga u vertellen wat Jeu de boules voor mij als liefhebber inhoudt. Een manier om te ontkomen aan de alledaagse bezigheden en perikelen. Ik waan mezelf weer eventjes op die camping in Frankrijk of Italië, op blote voeten lopend over het grind met een glas wijn in de ene hand en drie geroeste boulesballen in de andere hand. Het is een strategisch meestersspel waar ik en mijn maten elkaar het vuur aan de schenen leggen met ons geniale inzicht en inschattingsvermogen, terwijl we allerlei zaken bespreken zoals onze toekomstplannen, de zoveelste glorieuze overwinning van ónze Mathieu van der Poel, en natuurlijk de seks van gisteravond. Ja inderdaad, óók jonge mannen die Jeu de boules spelen hebben seks. Het is een brug tussen jong en oud, waarbij we tijdens een potje Jeu de boules met de oude doch energieke Jacques oet Mestreech vol genot luisteren naar zijn mening over Tom Dumoulin, die andere Nederlandse wielerheld. Jacques, die met zoveel enthousiasme aan het kletsen is met ons jonge knapen dat hij continu vergeet dat hij aan de beurt is. En terwijl ik luister vraag ik me af: Wil ik later ook zo'n oude man worden die ontelbare wijsheden vertelt met een Franse baret op zijn kop en een overvolle grijze baard waar de cruesli van een paar weken geleden nog in te vinden is? Zo'n oude man die zijn kleinkinderen uitlegt wat het cochonnetje is, wat het perfecte gewicht is van een boulesbal en hoe je moet tireren? Daar heb ik maar één antwoord op. Ja, dat wil ik. En wellicht, als u een keer met de Tireerberen hebt geboult, u ook.