Cryptoboys

"Gozer, het is gewoon simpele marktwerking.” “Je moet echt NU investeren in Vechain, geloof me, je zult me later dankbaar zijn!" "Nee nee, echt, geloof me. Het is niets meer dan basic economie." Aldus een medestudent Politicologie die drie jaar economie heeft gehad op de middelbare school.

Er lopen veel van dit soort jongens rond op mijn studie. Ze komen veelal in pak (of op zijn minst in een net overhemd) naar college, en lijken het gevoel te hebben alsof ze de hele wereld al uitgevogeld hebben. Ze snappen hoe het spelletje werkt. En ze zijn de beroerdste niet; ze delen hun kennis maar wat graag met hun wereldvreemde medemens.

In deze omgeving ontkom je er namelijk haast niet meer aan: gesprekken - of moet ik zeggen: monologen - over cryptomunten. Je staat gezellig op een feestje te praten over voetbal, muziek, of die ene vreemde huisgenoot, tot plotseling iemand zijn telefoon erbij pakt om zijn Bitvavo app te openen. Ik weet alweer hoe laat het is. "Hmm. Ja, dat dacht ik al." Hoor ik hem in zichzelf mompelen, terwijl ik mijn uiterste best doe om oogcontact te vermijden. "Sow hé, dat is lekker zeg!" Iets harder deze keer; precies hard genoeg om hem niet langer te kunnen negeren. Ik slaak een diepe zucht en vraag hem wat er is, volledig bewust van wat me te wachten staat.

"Kijk, ik heb precies op het juiste moment toegeslagen" zegt hij terwijl hij me een nietszeggende grafiek laat zien van een munt waar ik nog nooit van heb gehoord. Hierna volgt een verhaal over mooning en dips, en worden er afkortingen als HODL (‘Hold On for Dear Life’) en BTD (‘Buy The Dip’) in het rond geslingerd, die als je maar lang genoeg luistert bijna logisch gaan klinken. Deze combinatie van enthousiasme en zelfoverschatting moet echter niet verward worden met enige kennis van zaken. Na een kwartier lang te zijn gegijzeld in een gesprek over NFT's, shitcoins en 'de markt' word ik gered door een vriend van me, die me ondertussen lang genoeg kent om te weten dat mijn gesprek met deze toekomstige CEO een kwelling voor me is.

Maar ik moet iets bekennen: ik ben een wolf in schaapskleren. Ik ben zelf één van deze mensen. Althans, ik heb een tijdje geleden ook redelijk wat van mijn zuurverdiende centen (lees: geld van ome duo) geïnvesteerd in verschillende cryptomunten. En dit is nu precies waar de kern van mijn frustratie ligt. Ik voel me bezwaard om mijn app ook maar te openen, laat staan om erover te beginnen tegen mijn directe omgeving, omdat ik bang ben dat ik dan zelf overkom als een van deze door mij zo verafschuwde jonge entrepeneurs. Het is als Obi-Wan Kenobi die in Star Wars wanhopig schreeuwt tegen Anakin Skywalker: "You were meant to destroy the dark side, not join them!" Ik ben dat geworden waarvan ik altijd heb gezworen er nooit aan mee te doen. Ik ben de Darth Vader van de cryptowereld.