Beachvolleybaltoernooi

''Wat een sprongkracht en wat een verwoestende smash. En dat zonder enige volleybal achtergrond. Werkelijk fenomenaal!''

''De ballen waarvan iedereen denkt dat ze onhaalbaar zijn worden op miraculeuze wijze gered door deze volleybal atleet, iemand die ons zal blijven verbazen.''

''Met zijn spelverdeling weet hij alle aandacht naar zich toe te trekken, en dat met zo'n prachtige partner naast zich. Inzicht waar zelfs Reinder Nummerdor nog een puntje aan kan zuigen.''

''Ik heb nog nooit zo'n krachtige block gezien. Smashen is überhaupt geen optie tegen deze kerel.''

Dit zijn slechts een paar reacties op het spel dat ik later deze dag nog moet gaan spelen. Beachvolleybal. Ik en Cato, mijn vriendin/volleybal-maniac, gaan meedoen aan het Summer Beach Volleybal Circuit in Scheveningen, een toernooi waar de hele beachvolleybal 'scene' aanwezig zal zijn. Ondanks mijn beperkte volleybal ervaring weet ik dat dit mijn doorbraak zal worden, ik kan namelijk alles.

9:00 Cato en ik vertrekken met de tram vanuit Den Haag naar Scheveningen. Met een half oor luister ik naar al haar volleybal instructies: ''Schouder omhoog! Een strakke hand houden! Ga voor elke bal!'' Ik knik wat weg, terwijl ik nadenk wat ik straks met het prijzengeld ga doen.

10:00 We arriveren op het Scheveningse strand. Eén minuut later en we hadden de eerste wedstrijd gemist. Maar ja, nét op tijd is ook op tijd. Na een korte warming-up serveert Cato de eerste bal van de dag. We scoren wat losse puntjes in de eerste wedstrijd, met name door de opslag van Cato en foutjes van de tegenpartij. Toch voel ik dat we worden weggespeeld. In de tweede wedstrijd trouwens ook. En de derde wedstrijd......

12:00 De vierde en laatste wedstrijd van de ochtendpoule. Langzaam komen we in ons spel. Met veel inzet weten we de laatste wedstrijd op onze naam te schrijven. Dit levert een vierde plek, in een poule van vijf teams. Na een statistische analyse concludeer ik dat we het in theorie slechter hadden kunnen doen.

13:00 Tot zover is het niet de doorbraak die het zou moeten worden, maar gelukkig is er nog een middagpoule waarin alle vierde plekken van onze categorie worden geplaatst. Nog genoeg gelegenheid om iedereen te verbazen met mijn volleybal skills. We hebben een uur om te herstellen van de inspanningen van de ochtend, herstel dat ik met mijn fitheid eigenlijk helemaal niet nodig heb.

14:00 De middagpoule gaat van start. Nog vier wedstrijden. Wij, twee jonge fitte mensen, lopen naar het desbetreffende veld en aanschouwen de concurrentie. 40-plussers, wat overgewichtjes, wat hippies, een geblesseerde kerel en een temperamentvolle Hagenees met een bierbuik. Qua fysiek is het alsof we als Feyenoord 1 tegen de 3de klasse van Drenthe-Oost spelen, zelfs als je wint win je niet.

16:00 De eerste drie wedstrijden winnen we met gemak. Een paar mooie volleybal saves en smashes geven de dag nog wat kleur. De laatste wedstrijd moeten we een beetje gas geven, maar ook in deze partij zijn we te sterk voor de tegenstanders. We winnen de middagpoule, maar in onze categorie 'Mix Midden' zitten we nog steeds in de onderste regionen. Het aantal teams dat vandaag boven ons is geëindigd kan ik niet eens op 6 handen tellen. Met een kritische blik moet ik toegeven dat ik vandaag zeer zeker niet de sterren van de hemel heb gespeeld, heel misschien een enkel sterretje.

Lag het zand er vandaag slecht bij? Was de stand van de zon niet goed voor mensen met een oogsterkte van -1,75 in het linkeroog en -2,25 in het rechteroog? Of heeft mijn eigen vriendin een vreemde stof in het kopje thee van vanochtend gegoten om mijn opmars naar de volleybal-top tegen te houden? Eén ding is in ieder geval zeker. Dit was niet het glorieuze debuut waarmee ik de hele beachvolleybal wereld zou verbazen, verre van zelfs. Maar ach, Messi won in zijn eerste wedstrijd ook niet de Champions League met een hattrick op zijn naam. Vrijwel niemand kan in zijn debuut de hoge verwachtingen van zijn dromen waarmaken. Wat is fantasie toch een prachtige leugen, en realiteit een pijnlijke waarheid.